Legenda o powstaniu Jeziora Mamry. Dawno, dawno temu….. Ale zdecydowanie dawniej, niż w innych tego typu opowieściach, bo w czasie kiedy na Mazurach nie było ludzi, a ziemię tę zamieszkiwali bogowie oraz inne magiczne istoty, żyła tu nieśmiertelna nimfa Mamra. Jak na nimfę przystało była piękna, zgrabna i samotna. Zupełnie przypadkiem nieopodal mieszkał przystojny i gibki, równie samotny elf Święcajt. Jak możecie się domyślić Mamra związała się ze Święcajtem. Para jednak nie mogła żyć długo i szczęśliwie, bo sprzeciwiali się temu bogowie, którzy nie godzili się na związek między elfem a nimfą. Zagrozili, że jeśli zakochani będą się spotykać, czeka ich kara śmierci. Groźby ze strony bogów nie pomogły, elf i nimfa dalej widywali się ukradkiem. Trwało to czas jakiś zanim bogowie dowiedzieli się, że para łamie ich zakaz. Wysłali wtedy czterech strażników Dargina, Dobsk, Kirsajty i Kisajno, aby pojmali zakochanych. Mamra i Święcajt dowiedzieli się jednak o tym, że ruszyła za nimi pogoń i zaczęli uciekać. Strażnicy szybko dogonili zakochanych i wtedy para zdecydowała się na ostateczny krok. Święcajt i Mamra złapali się za ręce i zaczęli szeptać zaklęcie, które miało spowodować, że para już na zawsze zostanie razem połączona w formie dwóch jezior. Spanikowani strażnicy próbowali przerwać zaklęcie, ale było już za późno i sami zostali wciągnięci do jego kręgu. Tak oto stworzony został kompleks sześciu jezior tworzących jezioro Mamry, w którego skład wchodzą jeziora: Mamry, Święcajty, Dargin, Dobskie, Kirsajty i Kisajno.